Mijn moeder heeft mij van mijn 3 jaar weggestoken tot mijn 19 jaar. Mijn bomma en mijn tante hebben veel naar mij om gezien, daar ben ik hen nog altijd dankbaar voor! Ik heb altijd in een instelling gezeten, school heb ik nooit kunnen voltooien, ik heb tot mijn 13 jaar school gedaan. Dan heb ik met 2 vrienden een overval gepleegd, hierdoor heb ik 3,5 jaar lang in Mol vastgezeten. Dit was een hel, tot mijn 19 jaar heb ik vastgezeten. Daarna heb ik mijzelf overtuigd dat ik alleen kon gaan wonen, en heb dit ook verwezenlijkt, moest ik dat niet hebben gedaan zat ik nu nog steeds in een hel dat zeker niet een thuis te noemen is.
Ik heb nog een jaar bij mijn moeder gewoond, maar na een jaar, toen ik 20 was, wou ze mij buiten. Toen ben ik alleen gaan wonen, ondertussen heb ik al 7 jaar lang mijn eigen woonst, hier ben ik wel trots op. De begeleiders van de instellingen zeiden altijd dat dit mij nooit zou lukken, door mijn autisme. Maar ik heb toch bewezen dat dit geen enkel probleem is, integendeel mijn leven is zoveel beter nu. In 2010 heeft mijn neef mij een reis cadeau gedaan, dit was super en dit zal ik nooit van mijn leven vergeten! Dan heb je nog mijn zus, die mij ook altijd gesteund heeft en die ik doodgraag zie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten